Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem
Dzień ten został ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1992 roku. Był to wyraz poparcia dla organizacji z całego świata, które z inicjatywy „Międzynarodowego Ruchu ATD – Czwarty Świat” obchodziły Dzień Ubóstwa już od 1987 roku.
Historia Międzynarodowego Dnia Walki z Ubóstwem zaczęła się w Paryżu, gdzie 17 października 1987 roku, na Placu Wolności i Praw Człowieka (w którym to miejscu w 1948 roku została podpisana Powszechna Deklaracja Praw Człowieka) z inicjatywy Józefa Wrzesińskiego, twórcy ruchu „ATD – Czwarty Świat”, zebrało się 100 000 osób po to, by wyrazić swój sprzeciw wobec ubóstwa, a także konieczność działania na rzecz jego eliminacji. Wśród tych osób niektóre żyły na co dzień w ubóstwie, inne – reprezentowały instytucje publiczne (międzynarodowe, krajowe bądź regionalne), jeszcze inne – były wolontariusz/k/ami i działacz/k/ami organizacji pozarządowych. Od tego momentu, 17 października każdego roku, organizacje z całego świata protestują przeciwko biedzie i wykluczeniu, jako czynnikom utrudniającym dostęp do praw człowieka (praw obywatelskich i politycznych, a w konsekwencji również praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych). Bieda i wykluczenie stanowią ważne przyczyny niepokojów społecznych, konfliktów i wojen, często też stają się ich konsekwencjami. Walka z ubóstwem jest zatem niezbędna do osiągnięcia trwałego pokoju, służy rozwojowi demokracji i praw człowieka. 1,4 mld ludzi na świecie żyje za mniej niż 1,25 dolara dziennie, a prawie 850 mln osób jest niedożywionych. Szacuje się, że w wyniku obecnego kryzysu gospodarczego, liczba osób żyjących w skrajnej biedzie wzrośnie o ok. 55-90 mln. W tzw. krajach rozwijających się ponad 1/4 dzieci ma niedowagę zagrażającą ich życiu. Problem niedożywienia i głodu dotyczy przede wszystkim Afryki. Wojny domowe, susza, słaba gospodarka i wysoki przyrost naturalny, to przyczyny tego zjawiska na kontynencie. UNESCO, szacuje liczbę analfabetów na ok. 1 mld, z czego 2/3 to kobiety. W wielu krajach od dziewczynek oczekuje się pomocy w prowadzeniu gospodarstwa domowego, co uniemożliwia im regularne uczęszczanie do szkoły. W niektórych państwach uważa się, że nauka nie jest kobietom niezbędna albo też, że jest sprzeczna z tradycyjnym wizerunkiem roli kobiety.
Źródło: UN The Millennium Development Goals Report 2009
W 2006 r. 80 milionów – 16% obywateli i obywatelek Unii Europejskiej żyło poniżej poziomu biedy, co znacznie obniżało ich możliwości aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym. Te dane wahały się od 10% w Czechach i Holandii do 21-23% w Grecji i na Łotwie. Dzieci, bardziej niż dorośli zagrożone są ubóstwem (19% w UE). Mają na to wpływ takie czynniki, jak sytuacja zawodowa rodziców i efektywność rządowych programów pomocowych. Jest to najbardziej widoczne w sytuacji rodziców samotnie/ samodzielnie wychowujących dzieci (95% stanowią kobiety) – zagrożenie ubóstwem w tych rodzinach wynosi 32%. W 2007 roku zatrudnienie wśród osób starszych wynosiło 45% (w 2001 – 37%). Zmniejszył się zatem poziom ubóstwa wśród osób starszych, jednak samodzielne starsze kobiety są bardziej zagrożone ubóstwem niż samodzielni starsi mężczyźni (28% K, 20% M), dzieje się tak m.in. z powodu otrzymywania dużo niższych emerytur.
W UE Polska należy do krajów o najwyższym stopniu zagrożenia. Niekorzystnie na tle innych krajów UE przedstawia się w Polsce sytuacja osób pracujących – 12% z nich żyje w ubóstwie. Wyższe wskaźniki odnotowano w Grecji i w Rumunii.
Źródło: raport GUS
Matka Teresa z Kalkuty (26.08.1910 – 05.09.1997)
Działaczka na rzecz ubogich, bezdomnych i cierpiących, zakonnica, założycielka zgromadzenia Misjonarek Miłości. W 1979 roku otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla „za walkę z biedą i cierpieniem,co również stanowi zagrożenie dla pokoju”. Urodziła się w Albanii. W wieku 18 lat wstąpiła do Instytutu Błogosławionej Dziewicy Maryi, a następnie jako misjonarka wyjechała do Indii. Po kilkunastu latach pracy misyjnej postanowiła przyjąć obywatelstwo indyjskie i oddać się pracy na rzecz ubogich i chorych, zamieniając przy tym habit na charakterystyczne białe sari z niebieską obwódką. W 1950 roku założyła zgromadzenie Misjonarek Miłości – ślubujących bezinteresowną służbę najbiedniejszym z biednych (obecnie ok. 5000 sióstr działających na całym świecie). Matka Teresa działała również poza Indiami – w Etiopii, Czarnobylu, Armenii.
Źródło: Kalendarz Praw Człowieka
